Velika Morava je reka duga 175 km nastala spajanjem Južne i Zapadne Morave. Površina celokupnog sliva, uključujući Zapadnu i Južnu Moravu, iznosi oko 38.000 km², dok je površina rečnog basena Velike Morave 6.760 km². Srednji godišnji protok reke je 245 m³ s-1 (merna stanica Ljubičevo, blizu ušća u Dunav – Godišnji izveštaji o stanju voda 1999-2008). Po veličini slivnog područja i svog toka, Velika Morava je jedna od najvećih pritoka Dunava. Iznad 95% sliva se nalazi na teritoriji Republike Srbije. Režim vode je unimodalni, karakterišu ga izražene sezonske fluktuacije. U proleće reka može biti skoro bujična (srednji protok blizu ušća 560 m³/s), dok u ostatku godine vlada period „niskog vodostaja“, posebno u jesen, kada srednji protok ne prelazi 100 m³/s. Rečno korito je široko 80-200 m, a duboko do 10 m, mada prosečna dubina ne prelazi 2 m. Silikati predstavljaju dominantni geološki supstrat u celokupnom slivnom području. Prema glavnim geografskim karakteristikama reka se može podeliti na dva glavna dela. Donji deo, od ušća u Dunav do ušća reke Resave (kod Svilajnca), sa tipičnim nizijskim vodotokom ukupne dužine od 85 km (nadmorska visina ispod 100 metara nadmorske visine), sa deklinacijom od 0,35 ‰ i peskom i muljem kao dominantnim frakcijama rečnog korita. Ovaj deo reke Velike Morave pripada Ekoregionu 11 (ER11_Ser). Gornji deo, koji pripada Ekoregionu 5 (ER5_Ser), od ušća Resave do Stalaća (ušća Južne i Zapadne Morave), dugačak je 90 km (srednja nadmorska visina je iznad 100 metara nadmorske visine, do 135 metara), deklinacija je 0,44 ‰, dok u rečnog koritu dominiraju frakcije peska i šljunka. Sliv Velike Morave poseduje četiri mesta za kontinuriani monitoring I gusto je naseljeno područje. Reka je pod uticajem različitih izvora zagađenja (organskih, poljoprivrednih, industrijskih), kao i hidromorfoloških pritisaka (sečenje meandara, skraćivanje, kanalisanje, kao i vađenje šljunka i peska).

DEIMS link: https://deims.org/5bc9428a-46e2-48c3-beb5-aec13d06f0fe